شما هم می توانید از کشتن افغانها لذت ببرید!

به گزارش بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان ، قریب به ده سال از لشکر کشی آمریکا و همپیمانانش به کشورمان می گذرد و روز به روز شاهد کشتن شدن عده دیگری از هموطنان غیر نظامی در نقاط مختلف کشور هستیم.


کشته شدن دو هزار و چهارصد و دوازده غیر نظامی افغان و زخمی و معیوب شدن سه هزار و هشتصد و سه نفر در فاصله زمانی ژانویه 2010 تا اکتبر 2010 ، حاکی از آن است که غربیها بر خلاف شعارها و ادعاهایشان ارزش چندانی برای جان و مال مردم افغانستان قائل نیستند.

شاهد دیگری برای این مدعا بازی کامپیوتری جدیدی بنام
MEDAL OF HONOR
است که توسط یک شرکت معتبر
آمریکایی بنام دانجر کلوز ساخته شده است. این بازی که با نام مدال افتخار معروف است، روایت سرگذشت واقعی گروهی از نیروهای ویژه ایالات متحده می باشد که با ظاهری شبیه مردم بومی افغانستان به قلب دشمن نفوذ کردند و در آخر مدال افتخار بر گردن آویخته اند.

داستان مدال افتخار سرگذشت یک تیم از سربازان ویژه ایالات متحده به نام گروهان Tier 1شکل گرفته است، ماجرا از جایی آغاز میشود که این سربازان برای ملاقات با یک خبرچین افغان به نام طارق، راهی ماموریت می شوند اما برخلاف پیشبینی ها و اطلاعات طارق، گروهان
DEVGRU
که از چهار نیروی ویژه به نامهای وودو، مادر، پریج و رابیت تشکیل شده است با شبه نظامیان درگیر می شوند و به این ترتیب سفر پر خطر این گروهان برای کسب مدال افتخار با آتش بازی رابیت و وودو در یکی از دهکده های کشورمان آغاز میشود.

مدال افتخار پر است از صحنه های تاثیر گذار همچون فداکاری سربازان، فرار از مهلکه در آخرین لحظه و رسیدن نیروهای پشتیبانی قبل از تمام شدن مهمات. کارگردان این بازی به گونه ای این داستان را طراحی کرده است که شخص بازی کننده خود را در دهکده کوچک در محاصره انبوهی از نیروهای دشمن می بیند درحالیکه مهماتش تمام شده است و زمانی که از هم تیمی خود در خواست مهمات می کند، پاسخی جز "مهمات من هم در حال تمام شدن است" نمی شنود.

زمانیکه بازی کننده به لبه دره می رسد و راه فراری نیست، در حالیکه نیروهای دشمن با آرپیچی و انواع سلاحهای سنگین و سبک به او نزدیک می شوند، به نظر می رسد همه چیز تمام خواهد شد اما از دور صدای هلیکوپتر آپاچی شنیده می شود که برای پشتیبانی آمده است. لحظه ای طول نمی کشد که از انبوه نیروهای دشمن چیزی باقی نمی ماند.

گرافیک بازی هم تاثیر انکارناپذیری در هر چه زیباتر شدن این صحنه های کشتار نیروهای دشمن دارد. زمانی که هواپیماهای F-15 یک تیربار یا سنگری از نیروهای دشمن را هدف قرار می دهد، گرد و خاک تمام فضا را می پوشاند و بارش سنگریزه ها آغاز می شود. پس از فرو نشستن خاک می بینید که جز جاده صاف هیچ چیز باقی نمانده در حالی که چند ثانیه قبل از شدت گلوله نیروهای دشمن مجال حرکت نبود.

طراحان این بازی همچنین گیم پلی مدال افتخار را تنوع خوبی داده اند. در بخشهایی از بازی، کوهستانهای بی آب و علف افغانستان را زیر و رو می کنید، به غارها و پناهگاههای نیروهای طالبان و القاعده هجوم می برید یا در سرزمین های برفی به دنبال همرزمانتان می گردید. اگر از نبرد زمینی خسته شدید می توانید با پیشرفته ترین هلیکوپترهای جنگی دنیا یعنی آپاچی بر فراز کوهستانهای افغانستان به پرواز درآیید و زمانیکه با شلیک توپ هلیکوپتر، نیروهای دشمن همانند بادبادک کاغذی در آسمان به پرواز در می ایند یا ساختمانها با برخورد موشک یکباره به خرابه تبدیل می شوند، احساس خوشحالی کنید.

همه و همه اینها دست به دست هم می دهد تا شما هم از کشتن افغانها لذت ببرید و بدانید که سربازان خارجی چه لذتی از کشتن شبه نظامیان و حتی غیر نظامیان افغان می برند. نکته جالب اینکه این نیروهای دشمن فرضی همه با زبان محلی مردم قندهار و هلمند سخن می گویند و در واقع شخص بازی کننده نیروهای افغانی را می کشد.

تمام این تفاصیل برای این بود که اگر واقعا آمریکا قصد ندارد نیروهای غیر نظامی افغان کشته شوند، چرا به سربازان خود چنین دستوری نمی دهد؟ این بازی نمونه اشکاری از جنایاتی است که نیروهای خارجی در کشورمان مرتکب می شوند. سربازانی که حتی برای تفریح هم افغانها را می کشند، در حالی که اگر بخواهند با این تجهیزات پیشرفته، کوچکترین جنبده ای را میتواند بر روی زمین تشخیص داده و منهدم نمایند.

ولی متاسفانه جان و مال مردم افغانستان برای این آمریکاییها ارزشی ندارد زیرا انها به دنبال رهبری جامعه بین المللی و تسلط بر جهان هستند . همانطور که در نظرسنجي استيون كول مدير برنامه موسسه پيپا (برنامه برداشتهاي سياست بين‌المللي) در دانشگاه مريلند مشخص شد 81 فیصد آمريكايي‌ها ترجيح داده‌اند كه آمريكا «نقش فعالي» در امور جهاني ايفا كند و 14 فیصد، خواستار دوري از چنين نقشي شده‌اند. اين آمار نشان‌دهنده آن است كه چنين وضعيتي از زمان جنگ جهاني دوم تاكنون بي‌سابقه بوده است و آنها حاضرند برای رسیدن به این خواسته شان دست به هر اقدامی بزنند حتی اگر کشتار مردم بیگناه باشد.